VAY REKTÖR BEY VAY

Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi, Rektör Karabulut’un ‘Emekli Akademisyenler’ Kulübü haline döndü.

Şubat 2021’de Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesine tekrar rektör olarak atanan, hak, adalet, liyakat, ehliyet ve “tüyü bitmemiş yetimin hakkını yememek”ten dem vuran Prof. Dr. Abdulhalik Karabulut’un kamunun imkânlarını nasıl keyfi kullandığını araştırmaya devam ediyoruz. Bugünkü haberimizde adı geçen şahısların isimlerinin sadece baş harflerini yazıp, Rektör Karabulut ile olan bağlarını ayrıntılı bir şekilde sunuyoruz:

Göreve geldiği 2017 yılından itibaren Rektörü olduğu Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesine devlet tarafından “tüyü bitmemiş yetimin hakkı” olan kadroları nasıl keyfi ve “şahsi nüfuz temin etmek” amacıyla, yani rektörlük görevi sırasında yaptığı menfi icraatları örtbas etmek ve belki de görev sonrası talip olacağı daha üst görevlere (milletvekilliği, YÖK üyeliği vb.) gelmek amacıyla basamak yapmak için kullandığı görülmektedir. Şahsi nüfuz temin etmek amacıyla etkili isimleri memnun etmek ve görevi sırasında “sus payı” denilen usulsüz icraatlarını görmemezlikten gelmelerini sağlamak, görevi sonrasında ise desteklerini almak amacıyla yaptığı akademik ve idari atamaları, sonradan kamuoyunun bilgisine sunmak hakkımızı saklı tutarak, şimdilik yazmayıp, (Çünkü “sizleri memnun ettim, bana sahip çıkın” diyerek onlara rahatsızlık vermemesi için), sadece şahsi çevresinde emekli olan arkadaşlarına“keyfi” dağıttığı kadroların listesini kamuoyuna sunuyoruz: Bölümlerinde kadro bekleyen onlarca genç ve dinamik akademisyenlerin olduğunu ve üniversitede akademisyen olmayı bekleyen yüzlerce kalifiyeli elemanların varlığını da düşünerek aşağıda belirtilen “Keyfi EMEKLİ Atamaları”nı dikkatli okumanızı ve insaf terazisiyle tartmanızı istirham ediyoruz:

1.Doç. Dr. S. A. (İnönü Üniversitesinden yaş haddinden emekli oldu. Sadece gelip profesör olmak ve emekliliğe kadar AİÇÜ’ninimkanlarını kullanması için getirildi. Bölümde kadro bekleyen öğretim üyeleri bekletilirken dışardan nokta atış ilanla alındı).

2.Prof. Dr. F. K. (Atatürk Üniversitesininakademik atanma şartlarını taşımadığı içinKarabulut’un tanıdığı olduğu için AİÇÜ’yealındı. Atatürk Üniversitesinde doçent olarak çalışmaktayken sadece profesör yapılmak için alındı.)

3.Dr. Öğr. Üyesi H. Ş. (Atatürk Üniversitesinden yaş haddindenyardımcı doçent olarak emekliolduktan sonraAİÇÜ’yeDr. Öğr. Üyesi olarak alındı. Karabulut’un arkadaşı olduğu için kendisine bu imkan tanındı. Daha sonra Doçentlik kriterindeki yabancı dilasgaripuanının 55 puana düşürülmesi ile doçent oldu. Bölümde kadro bekleyen asistan varken kendisine kadro açıldı ve atandı. Söz konusu asistan daha sonra kadro alamadığı için AİÇÜ’den ayılmak zorunda kaldı.)

4.Dr. Öğr. Üyesi A. A. (Atatürk Üniversitesinden yaş haddinden dolayı yardımcı doçent olarak emekli oldu. Rektörün tanıdığı olduğu için AİÇÜ’yeDr. Öğr. Üyesi olarak alındı)

5.Prof. Dr. A. K. (Atatürk Üniversitesinden yaş haddindenemekli oldu ve AİÇÜ’de profesör olarak özel şartlı ilanla alındı. Bölümünde kadro bekleyen asistanlara kadro verilmezken kadrolar bonkörce dağıtıldı.)

6.Prof. Dr. B. D. (Atatürk Üniversitesinden yaş haddinden emekli olduktan sonra Ağrı MYO’ya ihtiyaç yokken sadece 72 yaşına kadar maaş almaya devam etmek üzere alındı.)

7.Dr. Öğr. Üyesi M. Y. K. (Atatürk Üniversitesinden yaş haddindenyardımcı doçent olarak emekli olduktan sonra AİÇÜ’ye alınarak, 72 yaşın kadar maaş almaya devam etmek üzere alındı.)

8.Doç. Dr. F. C. D. (Kocaeli Üniversitesinden yaş haddinden yardımcı doçent olarakemekli oldu. 2019 yılında doçent ünvanı ile AİÇÜ’ye alındı. Üniversitemize geldiği yıldan itibaren akademik yayın olarak hiçbir katkısı olmayan ve akademisyen ve öğrencilere örnek bile olamayan, sürekli paradan dem vuran, dersler bittikten sonra sağlık raporu alarak yaz boyunca yazlığında tatil yapan ve sürekli Ağrı’yı kötüleyen bu şahıs, üç ay sonra profesör olarak ikinci defa emekli olmanın peşindedir.)

Bir kaçını sıraladığımız “keyfi emekli atamaları” konusunda, Karabulut’tan kamuoyu adına açıklama beklemekteyiz. Ayrıca bu atamaların araştırılması için yetkililerin harekete geçmesini bekliyoruzve bu beklentimizde “tüyü bitmemiş yetimin hakkını arama” adına haklıyız.